بتن آشناترین عنصر ساختمانی است. متراکم ترین و قوی ترین بتن آن است که با دستگاه بچینگ بتن ساخته و در آن خمیر سیمان فضاهای خالی را با ماسه پر می کند و ملات به دست آمده حفره های سنگدانه درشت را پر می کند. هر دانه ماسه باید به طور کامل با سیمان پوشانده شود.
قبل از اختراع دستگاه مخلوط کن، کل فرآیند اختلاط با دست، بیل، جعبه کم عمق انجام می شد.
اما در حال حاضر به دلیل تقاضای زیاد در ساخت و ساز، انواع مختلفی از روش ها و ماشین آلات مکانیکی برای اختلاط استفاده می شود. میکسر بتن توسط Gebhardt Jaeger که یک صنعتگر در کلمبوس، اوهایو بود، اختراع شد.
میکسر بتن ماشینی است برای ساخت ترکیبی همگن از سیمان، سنگدانه (ماسه یا شن)، مواد افزودنی و آب.
راه‌اندازی دستگاه از درام‌های اختلاط، دستگاه‌های تغذیه، مکانیسم‌های تخلیه، سیستم‌های تامین آب، محرک اولیه و مکانیسم‌های انتقال تشکیل شده است.
این دستگاه اساساً برخورد بین ذرات و توسعه پراکندگی را ترویج می کند. معمولاً این دستگاه دارای سه واحد اصلی است: واحد تغذیه، واحد مخلوط، واحد تخلیه.
با تغییر تکنولوژی، طراحی پایه میکسر نیز تکامل یافته است. میکسرهای بتن را می توان به میکسرهای عمومی و میکسرهای اجباری تقسیم کرد.
امروزه میکسرهای دو شفت، میکسرهای محور عمودی و میکسرهای درام از پرکاربردترین دستگاه های همزن هستند.
میکسرهای دسته ای آنهایی هستند که مواد اندازه گیری شده در آن قرار می گیرند، مخلوط می شوند و به صورت یک جرم تخلیه می شوند.
این برخلاف یک میکسر پیوسته است که در آن مواد به طور مداوم به دستگاه وارد می‌شوند و عرضه مداوم محصول را ایجاد می‌کنند.
دارای ظرفیت بسیار بالا (مجموعه تا 1000 گالن یا 3785 لیتر).
متشکل از همزن درام، همزن تابه و هم میکسر روباز.
بسیاری از انواع میکسرهای دسته ای (مانند جاذبه، درام گردان، مکعب و غیره).
میکسرهای جاذبه ثابت ساخته می شوند.
میکسرهای گردان دارای قفسه ها و برجستگی هایی در داخل هستند و درام برای مخلوط کردن مواد می چرخد.
